Onder bijna optimale omstandigheden zette S.J.C. de eerste stappen om de geboden promotiekansen te verzilveren. Bijna optimaal, want door onderhoudswerkzaamheden moest er op het kunstgras van het tweede veld worden gespeeld.

Met Staphorst als een sterke tegenstander en een meer dan behoorlijk aantal toeschouwers, begon S.J.C. opnieuw met Stef van der Zalm en Tom Hoogervorst in de basis. Staphorst liet direct zien dat S.J.C. kon rekenen op stevige duels en een concreet op aanvallen gerichte aanpak. Al in de derde minuut leverde dit, een overtreding op het randje, een vrije schop voor S.J.C. op, welke resulteerde in een corner die overigens niets opleverde. Aan de andere kant moest keeper Roy Haasnoot al snel voor de eerste keer zijn kunnen tonen. Met een schot net naast van Roy van Leeuwen, een doelpoging van Jordy Groot en een fraaie actie van Stef van der Zalm was S.J.C. in het eerste kwartier technisch de bovenliggende partij.

Hierna volgde een periode waarin vooral Staphorst aan zet was, met een paar gevaarlijke corners en een keihard schot dat net voorlangs het doel van Roy Haasnoot vloog. S.J.C. leek iets terug te vallen en vanaf de zijlijn herinnerde coach IJzendoorn zijn ploeg aan de afspraken over het niet zomaar weggeven van ‘cadeautjes’.

In die periode moest ‘youngster’ Tom Hoogervorst ervaren dat een volwassen verdediger hem stond op te wachten, die niet schroomde om op het scherpst van de snede hem het spelen onmogelijk te maken. Het verzorgen van de hierbij opgelopen blessure nam even tijd in beslag.

Even hielden de honderden S.J.C.-supporters de adem in toen een gerichte doelpoging van DJ van den Oever nog maar net tot corner kon worden verwerkt. Vanuit die corner kwam Tom Hoogervorst hoog boven zijn verdediger uit, maar zijn kopbal vloog naast. Datzelfde gebeurde even later met een kopbal van de mee opgekomen Dirk Draijer.

Vanaf de zijlijnen lieten beide supportersgroepen zich luidruchtig horen. De sfeer was geweldig en past precies bij de heftige strijd die beide ploegen op het kunstgras uitvochten. Daarbij was er ook de belangrijke rol van een het arbitrale trio onder leiding van meer dan uitstekende scheidsrechter Alwin Steeg. De grens tussen hoofd- en bijzaken heel duidelijk wist aan te geven.

Het spel golfde heen en weer, omdat beide ploegen steeds de bal achter de laatste verdedigingslinie trachtten te krijgen. In de 37e minuut was er voor Staphorst de tweede gele kaart na de tweede te grove overtreding op Tom Hoogervorst. Met nog twee behoorlijke mogelijkheden en een corner voor S.J.C. werd een boeiende eerste helft afgesloten.

Ook na de rust gebeurde er van alles; te veel om letterlijk verslag van te doen. Opvallend deze wedstrijd was de positieve onderlinge coaching van de ‘zwartwitten’. Met Gerson Pisas voor Stef van der Zalm ging S.J.C. verder met het loeren naar kansen. En met name Chris Hoogervorst creëerde een mogelijkheid die door een uitstekende keeper onschadelijk werd gemaakt. Na zo’n 75 minuten verving Anour Benchellal de licht geblesseerde Dirk Draijer, en hij kon direct aan de bak. Want Staphorst liet zich al snel weer gelden, waarbij Roy Haasnoot gedwongen werd een aantal keren attent in te grijpen. Even later kwam S.J.C. wel erg goed weg toen een bal op de staander ketste en vervolgens via Roy Haasnoot voor Staphorst slechts een corner opleverde.

De opportunistische strijdwijzen leverden aan beide zijden een aantal corners op, maar geen doelpunten. S.J.C. stond verdedigend opnieuw erg goed en we noteerden in die periode een viertal situaties waarin Staphorst buitenspel werd opgedrongen. Met Max de Haas op de plek van Jelle van Went en ook nog Sven Wisselink voor Gerson Pisas gingen de ‘zwartwitten’ de roerige slotfase in, waarin het behouden van de kansen voor de return van aanstaande zaterdag kennelijk het uitgangspunt was voor IJzendoorn.

Dat leek te mislukken toen keeper Roy Haasnoot een inschattingsfout maakte en Staphorst vrije doorgang leek te verlenen. Maar met een meer dan fenomenale reactie wist hij zijn eigen fout te herstellen. Superlatieven schieten hierbij tekort, maar met scherpte, focus en behendigheid doen we deze katachtige reactie tekort. Hoe dan ook, S.J.C. hield de nul en daarbij nog steeds uitzicht op een vervolg.

Dat moet zaterdag in het verre Staphorst dan worden verzilverd. De kansen zijn er, maar eenvoudig zal het zeker niet worden. Maar de ploeg kan met positief optimisme in de bus stappen voor een 169 kilometer lange rit naar de opponent. Vervolgens moeten passie, strijd en vriendschap dan maar zorgen voor een al even optimistische thuisreis en volgende kansen in de PD-strijd.

S.J.C.: Roy Haasnoot, DJ van den Oever, Dirk Draijer (75e Anouar Benchellal) Jelle van Went (83e Max de Haas), Jordy Groot, Ralph van Oosten, Vincent ter Burg, Chris Hoogervorst, Roy van Leeuwen, Tom Hoogervorst, Stef van der Zalm (45eGerson Pisas, 88e Sven Wisselink) .