Zaterdag bleek voor ‘Sterk Door Vriendschap Barneveld’ alleen vriendschap niet voldoende om de wedstrijd tegen SJC in winst om te zetten.

Het vlaggenschip van Marcel IJzendoorn maakte heel kenmerkend duidelijk, dat er naast Vriendschap door SJC ook Strijd en Passie wordt ingezet.

Dankzij een passioneel strijdend SJC, werd het voor de meegereisde SJC-fans uiteindelijk een heerlijk middagje. Waar het overigens in de beginfase zeker niet naar uitzag. Want SDV Barneveld begon, in tegenstelling tot vorige week het Amsterdamse Swift, direct met heel hoog druk zetten. Waardoor het spel voor een periode lang voornamelijk op de helft van SJC werd gespeeld.

In de 2e minuut maakte Lex Hoogervorst wel al duidelijk dat hij de ‘sta in de weg’ voor de gretige eierenboeren zou zijn. Om vervolgens een perfect ogende vrije trap vanaf randje 16, na een duidelijk geval van aangeschoten hands, ook met zeker gemak uit de lucht te plukken.

SJC koos deze middag zichtbaar voor het zoeken naar combinaties om onder de druk van de tegenstander uit te komen. Dat lukte maar de voortzetting richting het Barneveldse doel liet te wensen over. De eerste succesvolle tegenaanval, na zo’n 5 minuten spelen, leverde slechts een mogelijkheid voor Tom Duindam op.

Hierna bleef het balbezit voornamelijk bij SDV Barneveld, dat hierbij zelf ook maar beperkt echte mogelijkheden creëerde. Ook al omdat bij SJC verdedigend goed stond en de buitenspelregel heel goed werd uitgevoerd.

Dat SDV Barneveld een overwicht had werd overigens duidelijk uit de cornerverhouding van voor de rust. Waar we voor de Barnevelders acht hoekschoppen noteerden kwamen we bij SJC niet verder dan twee plus een vrije trap.

Halverwege de eerste helft kwam er de diagonaal over het veld staande zeer stevige wind, nog eens extra een periode plensregen. Wat het er allemaal niet makkelijker op maakte. Met nog 10 minuten voordat de warme thee kon worden gedronken kwam SJC wel wat nadrukkelijker op de helft van SDV Barneveld. En het was opnieuw Gerson Pisas, bij uitzondering opgedoken op een plek achter spits Tom Duindam, die de wedstrijd openbrak.

Na zijn 3 treffers van vorige week trakteerde hij SJC nu, op een juist moment, op een ongelooflijk mooie treffer. Een ontzettende knal vanaf zo ‘n 23 meter, die als een streep juist onder de deklat in de touwen vloog: 0-1. Pisas maakte hiermee veel indruk, zeker op de ruim 150 aanwezigen op de tribune, waar luidruchtige bewonderende reacties het bewijs van vormden.

Direct na de treffer mochten de spelers hun doorweekte tenue gaan uitwringen en zich in de kleedkamer opwarmen voor een tweede periode.

Ook deze tweede helft begon met een zeker overwicht van de Barnevelders. Maar opnieuw gaf de verdediging nauwelijks ruimte weg aan de Vriendschapploeg. En weer stond er een zelfverzekerde Lex Hoogervorst die bij gevaarlijke ogende situatie met ogenschijnlijk gemak ingreep. Dat kon hij even niet toen na ruim 70 minuten, een volkomen vrijstaande Kluiver vrij mocht inkoppen: 1-1.

SJC gebruikte heel beperkt de lange trap naar voren en bleef volharden in het weloverwogen uitverdedigen. Eén keer ging het bijna mis maar verder leverde dit vooral rust op. Ook al omdat de vleugelverdedigers de weg naar voren ook durfden gaan. Dat deed DJ van den Oever direct na de Barneveldse treffer ook. Vanaf de rechterkant leverde hij een perfecte voorzet af richting de tweede paal waar hij Tom Duindam hoopte te vinden. Maar omdat de bal door een verdediger nog van richting werd veranderd verdween hij in het doel:1-2.

SDV Barneveld voelde de grond onder hun voetbalschoenen wegzakken. De Barneveldse verdediging, waarin de nogal kleine Timo Schefczyk duidelijk de meest bekwame Barnevelder was, kreeg het moeilijk tegen de lange SJC’ers.

SJC ging zelfverzekerd verder. Een volgende aanval, die begon bij Gerson Pisas, kwam via Wesley Haasnoot bij een gretig ogende Tom Duindam, die geweldig raak kopte: 1-3.

Met Timo Heemskerk voor de moegestreden Stef van der Zalm en Jelle van Went voor Gerson Pisas, bleef SJC de wedstrijd verder domineren. Een hard schot van Vincent ter Burg en een bekeken schuiver richting korte hoek van Timo Heemskerk, lieten zien dat SJC gretig bleef. Maar gescoord werd er niet meer.

Na het laatste fluitsignaal konden de SJC’ers zeer tevreden van het veld afstappen. De buit was binnen en de IJzendoorn en zijn mannen wachtte een lange maar zeer plezierige rit. Met 3 punten in de tas, huiswaarts.

Dit SJC lijkt tot veel meer in staat dan dat zijzelf beseffen. De manier waarop de in trainingen beproefde methodes nu langzaam maar zeker de basis vormen in de speelwijze, maakt dat uw verslaggever heel optimistisch naar de toekomst durft te kijken. ‘Parijs is nog ver’ maar………..

SJC: Lex Hoogervorst, DJ van den Oever, Anouar Benchellal, Max de Haas, Jordy Groot, Vincent ter Burg, Stef van der Zalm (79 Timo Heemskerk), Ralph van Oosten, Gerson Pisas (85, Jelle van Went) Tom Duindam, Wesley Haasnoot.

Zondag de laatste wedstrijd voor de winterstop. SJC ontvangt aan de Lageweg op de dag na de Konijnenveiling het Alkmaarse AFC ’34. Een goed voetballend elftal die hun wedstrijd tegen DVVA met 2-1 wisten te winnen. Waar SJC nu even de vierde plaats bezet, bezetten zij, na 5 winstpartijen en 4 gelijke spelen de10e plaats. Hun doelsaldo van 21 voor en 22 tegen maakt duidelijk dat ze altijd wel tot scoren komen. Er wacht SJC dus opnieuw een echte wedstrijd voordat de eerste helft van de competitie kan worden afgesloten.