Een ambitieuze vereniging die verenigt!
Activiteiten
Nieuwsbrief
Weet wat er speelt bij jouw vereniging. Meld je aan voor de wekelijkse nieuwsbrief.
Timo Ruigrok, een clubicoon
Donderdagavond 30 mei 2024 was voor Timo Ruigrok een van de emotionele momenten in zijn 27-jarige voetballoopbaan. Het was zijn laatste training in de selectie van ‘zijn SJC’. Het moment waarop de aanvoerder van SJC 1, de twee gevulde tassen met de diverse kledingstukken inleverde bij Sipko. Natuurlijk gaat Timo Ruigrok de boeken in als een clubicoon. Want wat meer dan ooit blijkt is dat hij in zijn hart altijd een echte SJC’er is gebleven.
We spreken Timo op de club in de kleedkamer van 1. Met nog slechts een ontspannen laatste training voor de boeg, kijkt hij met ons terug op de lange periode in zijn leven waarin voetbal centraal stond en waarin hij veel bijzondere momenten heeft beleefd.
In de nog een lege kleedkamer zocht hij zonder aarzelen de vertrouwde zetel op die in de afgelopen jaren voor hem ‘zijn plekje’ was. Daarbij merkt hij met weemoed op: ‘Vanavond wel de laatste keer dat ik hier zal zitten’. Dan vertelt hij zijn voetbalstory die, net als zo veel SJC’ers, op zijn 4e jaar begon. Als spelertje bij ‘de ukkies’ in de aloude sporthal van toen. Geleidelijk aan werd het iedereen duidelijk dat Timo een talentje was. En bleek vooral toen hij in de diverse jeugdselecties een bijzondere rol wist te vervullen.
Want op zijn 14e jaar al, speelde hij met veel elan in wat toen nog de A1 heette te zijn. Vooral te danken aan vader Peter Ruigrok, die niet alleen Timo bleef stimuleren, maar ook de verantwoordelijke technische begeleiding wist te overtuigen dat Timo en ook SJC, gebaat zouden zijn met een snelle doorstroming naar hogere niveaus.
Dat kleine vaardige mannetje tussen de oudere spelers trok natuurlijk aandacht en een aantal profclubs toonde hun belangstelling. Het resulteerde al snel in een stageplekje bij ADO Den Haag, compleet met twee proefwedstrijden. Timo toonde ook daar zijn kwaliteiten en tegenstelling tot het gebruikelijk wachten op een al of niet verlossende brief werd voor hem een uitzondering gemaakt. ADO bood hem nog diezelfde avond een overeenkomst aan, vanuit de vrees dat anders concurrerende profclubs hem zouden kunnen inlijven.
Vervolgens ging het ook bij ADO snel en voor Timo werden opnieuw de geldende regels aangepast. Hij kon B2 en A2 overslaan en kreeg direct zijn plek, eerst in B1 en later in A1.
De jongensdroom van Timo, om in de toekomst profvoetballer te worden, leek dus steeds dichterbij te komen.
Helaas, een onwillige enkel gooide op zijn 17e jaar roet in het eten. Medische ingrepen waren nodig maar de vier ingrijpende operaties aan de enkel brachten niet het gewenste resultaat. Daarop volgde het meest pijnlijke moment in zijn toen nog prille carrière. Hij kwam, natuurlijk in overleg met zijn ouders, tot het besluit dat hij zijn droom zou moeten opgeven.
Timo raakt tijdens ons gesprek onverwacht bijzonder geëmotioneerd. Hij fluistert ons toe ‘Dat moment vergeet ik nooit’. En na enige momenten van vechten tegen de tranen vervolgt hij: ‘Jaren van vol overtuiging en inzet werken aan het verbeteren van jezelf. Vijf keer in de week intensief trainen en in de wedstrijden er alles aan doen om je droom uit te laten komen. En dan de dag dat de tas met kleding moet worden ingeleverd omdat mijn geblesseerde enkel steeds grote problemen bleef geven. Zo’n afschuwelijk moment, en het raakt me nog steeds’.
T
Zijn voetbalcarrière leek ten einde maar we weten inmiddels dat er uiteindelijk toch nog een vervolg kwam. Het spelletje bleef hem trekken en na een paar jaar werd heel voorzichtig geprobeerd terug te keren in het prestatieve voetbal op amateurniveau. Aanvankelijk heel weloverwogen trainen bij SJC, vervolgens nog halve wedstrijden spelen. En we weten nu allemaal waartoe dit heeft geleid. Niet minder dan 11 jaar kon Timo Ruigrok belangrijk zijn voor SJC. Met tussendoor nog een kort uitstapje naar VVSB.
Meer dan enthousiast praat Timo nu over de verschillende periodes bij SJC die hem heel plezier en voetbalvreugde hebben opgeleverd Timo: ‘Het waren prachtige jaren met hele mooie periodes van goed presteren met geweldige medespelers en begeleiders. En dan de bijzondere omstandigheden rond deze fantastische club. Het oude Veld 1, eerst gras en later kunstgras met de aloude tribune. En nu dat eigentijdse hoofdveld en de nieuwe accommodatie. Geweldig toch?
Enthousiast herinnert hij zich de eerste periodes na de terugkeer waarin hij o.a. door Kees Zethof werd gestimuleerd om in de wedstrijden vooral altijd te blijven doen waar hij zo goed in was en nog steeds is, de bijzondere kwaliteiten van balbehandeling en passeerbewegingen gebaseerd op risico nemen. Weten dat het ook wel eens fout zou kunnen gaan, maar je daar niet door laten weerhouden.
De 11 seizoenen Timo Ruigrok in SJC 1 zijn nu dus definitief voorbij. Hij verwoordt het zo: ‘Ik weet dat ik het erg zal gaan missen. SJC is toch ‘mijn club’, ‘mijn thuis’. De club waar het allemaal begon. Waar ik ook als jeugdtrainer nog actief was en nog enkele jaren spelertjes trainde die nu in het eerste elftal spelen. Het is nog zo onwerkelijk.’
.
Maar nu de tas opnieuw is ingeleverd er is er ook nu weer de nieuwe werkelijkheid. Timo gaat mogelijk in een vriendenteam nog wat aan voetballen doen, zal in een sportschool actief zijn om fit te blijven en daarnaast ook veel tijd gaan besteden aan het spelen van padel, de combinatie van tennis en squash. Vader Timo kan nu nog meer aandacht schenken aan het gezin en daarnaast natuurlijk hard werken in het recent opgestarte bedrijf.
Timo Ruigrok, misschien even uit het oog maar zeker niet uit het hart.
We spreken Timo op de club in de kleedkamer van 1. Met nog slechts een ontspannen laatste training voor de boeg, kijkt hij met ons terug op de lange periode in zijn leven waarin voetbal centraal stond en waarin hij veel bijzondere momenten heeft beleefd.
In de nog een lege kleedkamer zocht hij zonder aarzelen de vertrouwde zetel op die in de afgelopen jaren voor hem ‘zijn plekje’ was. Daarbij merkt hij met weemoed op: ‘Vanavond wel de laatste keer dat ik hier zal zitten’. Dan vertelt hij zijn voetbalstory die, net als zo veel SJC’ers, op zijn 4e jaar begon. Als spelertje bij ‘de ukkies’ in de aloude sporthal van toen. Geleidelijk aan werd het iedereen duidelijk dat Timo een talentje was. En bleek vooral toen hij in de diverse jeugdselecties een bijzondere rol wist te vervullen.
Want op zijn 14e jaar al, speelde hij met veel elan in wat toen nog de A1 heette te zijn. Vooral te danken aan vader Peter Ruigrok, die niet alleen Timo bleef stimuleren, maar ook de verantwoordelijke technische begeleiding wist te overtuigen dat Timo en ook SJC, gebaat zouden zijn met een snelle doorstroming naar hogere niveaus.
Dat kleine vaardige mannetje tussen de oudere spelers trok natuurlijk aandacht en een aantal profclubs toonde hun belangstelling. Het resulteerde al snel in een stageplekje bij ADO Den Haag, compleet met twee proefwedstrijden. Timo toonde ook daar zijn kwaliteiten en tegenstelling tot het gebruikelijk wachten op een al of niet verlossende brief werd voor hem een uitzondering gemaakt. ADO bood hem nog diezelfde avond een overeenkomst aan, vanuit de vrees dat anders concurrerende profclubs hem zouden kunnen inlijven.
Vervolgens ging het ook bij ADO snel en voor Timo werden opnieuw de geldende regels aangepast. Hij kon B2 en A2 overslaan en kreeg direct zijn plek, eerst in B1 en later in A1.
De jongensdroom van Timo, om in de toekomst profvoetballer te worden, leek dus steeds dichterbij te komen.
Helaas, een onwillige enkel gooide op zijn 17e jaar roet in het eten. Medische ingrepen waren nodig maar de vier ingrijpende operaties aan de enkel brachten niet het gewenste resultaat. Daarop volgde het meest pijnlijke moment in zijn toen nog prille carrière. Hij kwam, natuurlijk in overleg met zijn ouders, tot het besluit dat hij zijn droom zou moeten opgeven.
Timo raakt tijdens ons gesprek onverwacht bijzonder geëmotioneerd. Hij fluistert ons toe ‘Dat moment vergeet ik nooit’. En na enige momenten van vechten tegen de tranen vervolgt hij: ‘Jaren van vol overtuiging en inzet werken aan het verbeteren van jezelf. Vijf keer in de week intensief trainen en in de wedstrijden er alles aan doen om je droom uit te laten komen. En dan de dag dat de tas met kleding moet worden ingeleverd omdat mijn geblesseerde enkel steeds grote problemen bleef geven. Zo’n afschuwelijk moment, en het raakt me nog steeds’.
T
Zijn voetbalcarrière leek ten einde maar we weten inmiddels dat er uiteindelijk toch nog een vervolg kwam. Het spelletje bleef hem trekken en na een paar jaar werd heel voorzichtig geprobeerd terug te keren in het prestatieve voetbal op amateurniveau. Aanvankelijk heel weloverwogen trainen bij SJC, vervolgens nog halve wedstrijden spelen. En we weten nu allemaal waartoe dit heeft geleid. Niet minder dan 11 jaar kon Timo Ruigrok belangrijk zijn voor SJC. Met tussendoor nog een kort uitstapje naar VVSB.
Meer dan enthousiast praat Timo nu over de verschillende periodes bij SJC die hem heel plezier en voetbalvreugde hebben opgeleverd Timo: ‘Het waren prachtige jaren met hele mooie periodes van goed presteren met geweldige medespelers en begeleiders. En dan de bijzondere omstandigheden rond deze fantastische club. Het oude Veld 1, eerst gras en later kunstgras met de aloude tribune. En nu dat eigentijdse hoofdveld en de nieuwe accommodatie. Geweldig toch?
Enthousiast herinnert hij zich de eerste periodes na de terugkeer waarin hij o.a. door Kees Zethof werd gestimuleerd om in de wedstrijden vooral altijd te blijven doen waar hij zo goed in was en nog steeds is, de bijzondere kwaliteiten van balbehandeling en passeerbewegingen gebaseerd op risico nemen. Weten dat het ook wel eens fout zou kunnen gaan, maar je daar niet door laten weerhouden.
De 11 seizoenen Timo Ruigrok in SJC 1 zijn nu dus definitief voorbij. Hij verwoordt het zo: ‘Ik weet dat ik het erg zal gaan missen. SJC is toch ‘mijn club’, ‘mijn thuis’. De club waar het allemaal begon. Waar ik ook als jeugdtrainer nog actief was en nog enkele jaren spelertjes trainde die nu in het eerste elftal spelen. Het is nog zo onwerkelijk.’
.
Maar nu de tas opnieuw is ingeleverd er is er ook nu weer de nieuwe werkelijkheid. Timo gaat mogelijk in een vriendenteam nog wat aan voetballen doen, zal in een sportschool actief zijn om fit te blijven en daarnaast ook veel tijd gaan besteden aan het spelen van padel, de combinatie van tennis en squash. Vader Timo kan nu nog meer aandacht schenken aan het gezin en daarnaast natuurlijk hard werken in het recent opgestarte bedrijf.
Timo Ruigrok, misschien even uit het oog maar zeker niet uit het hart.
Sponsoren
Adres
Gemeentelijk Sportpark S.J.C.Lageweg 6
2201 TV Noordwijk
Postbus 270
2200 AG Noordwijk
Telefoon: 071-3614530
Website: info@vvsjc.nl
Route
Short links
voor alle SJC-foto's klik op www.jo-kiekje.nl
